Als je in de mond van je paard kijkt, merk je misschien dat er een paar tanden in zitten die anders lijken dan de rest. De voortanden worden snijtanden genoemd, en dit zijn de tanden die paarden gebruiken om gras en planten die ze eten af te knippen. Dan is er een kloof. Dit wordt de tralies van de mond genoemd en het is ook waar het bit zal zitten.
Achter de tralies beginnen de premolaren, en achter de premolaren bevinden zich de kiezen, die allemaal worden gebruikt om het gras te verpletteren dat het paard met de snijtanden heeft afgesneden. Maar voor de premolaren, soms heel dicht bij de andere tanden, kunnen er kleine stompe tanden zijn die geen functie lijken te hebben. Er kunnen stoten of hoektanden zijn. Deze tanden kunnen halverwege langs de anders tandeloze staafjes van de mond groeien. Of er kunnen wolfentanden zijn.
Wat zijn wolfentanden?
De wolfentanden zijn kleine, vaak puntige of pinvormige tanden die net voor de eerste premolaren van het paard groeien. Hoewel tushes meestal alleen worden gezien bij mannelijke paarden, komen wolfentanden veel voor bij zowel mannen als vrouwen. Deze tanden dringen door het tandvlees als het paard tussen de vijf en twaalf maanden oud is. Ze komen misschien alleen uit het bovenste tandvlees, maar sommige paarden hebben zowel de bovenste als de onderste wolfstand. In tegenstelling tot de snijtanden en kiezen, groeien deze tanden niet door. Ze blijven gedurende het hele leven van het paard relatief klein en zullen niet overwoekerd raken of ongelijkmatig slijten zoals andere tanden. Af en toe barsten ze mogelijk niet volledig door het tandvlees, maar blijven kleine bultjes vlak voor de kiezen. Dit worden blinde wolfstanden genoemd.
Deze tanden zijn, net als de tushes, rudimentaire tanden, en samen met de kastanje en ergot zijn ze een bewijs van hoe paarden zich in de loop van de tijd hebben ontwikkeld. Deze kleine tanden zijn overgebleven uit een tijd dat een paard een kaak had die meer op een geit of hert leek. Ze worden geen wolfstanden genoemd omdat ze sowieso wolf- of hondachtig zijn. Paarden zijn nooit vleeseters geweest. Hoewel deze en de stoten de vorm lijken te hebben van de scheurtanden van een carnivoor, zijn het geen echte hoektanden.
Problemen met wolfentanden
Wolfstanden vormen misschien nooit een probleem. Bij veel paarden verstoren ze het bitmondstuk niet, vooral als de tanden alleen uitbarsten op het bovenste tandvlees. Maar als ze het bit verstoren, moeten ze mogelijk worden verwijderd, zodat het bit comfortabeler in de mond van het paard zit.
Wolftanden kunnen ook zweren of geïnfecteerd raken. Wolfstanden hebben zenuwuiteinden, dus zelfs als ze in eerste instantie geen probleem lijken te veroorzaken, kunnen ze gevoelig worden. Als een paard zijn hoofd begint te schudden, vooral als de teugelhulpmiddelen het bit tegen de tanden trekken, kunnen gevoelige wolfentanden de boosdoener zijn. Omdat dit probleem op elk moment kan voorkomen, laten sommige mensen ze routinematig verwijderen. Als dit gebeurt, moeten ze mogelijk worden getrokken en heeft het paard antibiotica nodig om de infectie op te ruimen. Een tetanus-injectie wordt ook aanbevolen als het paard dit vaccin niet regelmatig krijgt. Deze operatie mag alleen worden uitgevoerd door een dierenarts of een gekwalificeerde tandarts.