Demodex mijten zijn microscopisch kleine normale bewoners van hondenhuid. Bij een gezond dier zijn er weinig mijten en veroorzaken ze geen huidproblemen. In sommige gevallen kunnen de mijten zich buitensporig vermenigvuldigen, wat leidt tot een aandoening die wordt genoemd demodecose of "schurft". Lees meer over de soorten demodectische schurft en verschillende behandelingsopties voor deze huidparasiet.
Wie krijgt demodicose?
Demodicose kan zijn gelokaliseerd, slechts kleine stukjes huid aantasten, of gegeneraliseerd, waarbij grote delen van het gezicht, de voeten en het lichaam van de hond betrokken zijn. Gegeneraliseerde demodecose treedt ook op wanneer laesies zich door het lichaam beginnen te verspreiden of gedurende ten minste zes maanden aanhouden.
Jonge honden: Demodecose wordt meestal gezien bij puppy's en jonge honden jonger dan twee jaar. Aangenomen wordt dat dit te wijten is aan een onderliggende genetische en / of immunologische aandoening die bijdraagt tot de initiële proliferatie van mijten. Risicofactoren voor juveniele demodecose zijn ras (American Staffordshire terriers, Staffordshire bull terriers en Chinese Shar peis), darmparasitisme (coccidiose, haakwormen) en haarlengte.
Veel gevallen van jonge honden "ontgroeien" demodicose zonder behandeling binnen 1-2 maanden. Dit komt omdat hun immuunsysteem volwassen wordt en de Demodex mijtpopulatie onder controle. Sommige puppy's hebben medische behandeling nodig, inclusief honden waarbij de ziekte gegeneraliseerd wordt.
Volwassen honden: Als een volwassen hond uitbreekt met demodicose, zal uw dierenarts willen zoeken naar redenen waarom hun immuunsysteem kan worden verzwakt. Mogelijke redenen zijn onder meer kanker, hormonale onevenwichtigheden (schildklier, ziekte van Cushing), langdurig gebruik van corticosteroïden of andere veranderingen in het immuunsysteem die optreden als gevolg van veroudering.
Demodicose heeft een erfelijke component en aangetaste honden mogen niet worden gefokt.
Hoe ziet demodicose eruit?
Haaruitval is het meest voorkomende teken. In ernstigere of gegeneraliseerde gevallen presenteert de huid zich als kaal, geïnfecteerd, geurig en schilferig. Sommige honden jeuken, andere niet. Secundaire huidinfecties komen vaak voor.
Hoe wordt demodicose gediagnosticeerd?
Het microscopisch Demodex mijt leeft diep in de haarzakjes. De diagnose wordt gesuggereerd door de huidlaesies te visualiseren en te bevestigen met huidschrapen en observeren Demodex mijten in het monster.
De dierenarts knijpt voorzichtig een deel van de huid in en wrijft een scalpelmesje over de huidkam om mijten te verzamelen die onder de microscoop kunnen worden bekeken. Dit doet het dier geen pijn, ook al veroorzaakt dit een kleine bloeding.
Is demodicose besmettelijk?
Canine demodectische schurft niet besmettelijk voor mensen. De mijten zijn soortspecifiek, wat betekent dat ze op honden blijven. Deze mijt wordt van moeder op pup doorgegeven en mogelijk van hond op hond, maar voor dieren met een gezond immuunsysteem veroorzaakt dit geen ziekte.
Hoe wordt demodicose behandeld?
Behandelingsopties variëren sterk, afhankelijk van de ernst van de zaak en de voorkeursprotocollen van de dierenarts. In sommige gevallen is een medicinale shampoo en "kijken en wachten" -benadering de enige behandeling en voor andere zijn meerdere behandelingsopties vereist om de mijtpopulatie en secundaire huidinfectie onder controle te krijgen.
Milde / gelokaliseerde gevallen: Scheer het getroffen gebied. Was de huid met een benzoylperoxide-shampoo om de haarzakjes te "spoelen" en om secundaire bacteriële infecties onder controle te houden.
Algemene gevallen: Scheer, net als bij de gelokaliseerde gevallen, de aangetaste gebieden en was de huid met een benzoylperoxide-shampoo om de haarzakjes te "spoelen" en de secundaire bacteriële infecties onder controle te houden.
Aanvullende opties voor veterinaire behandeling voor gegeneraliseerde demodicose omvatten, maar zijn niet beperkt tot:
- Ivermectine - door veel dierenartsen beschouwd als de beste behandelingsoptie. Dit medicijn wordt off-label gebruikt voor Demodex mijten en niet te gebruiken bij Collies of Collie-kruisen.
- Amitraz (Mitaban) -dips - goedgekeurd door de FDA, maar niet voor gebruik bij kleine honden of honden jonger dan 4 maanden. Arbeidsintensief om aan te brengen, waarbij meerdere behandelingen met een tussenpoos van 2 weken nodig zijn. Bijwerkingen kunnen licht en van voorbijgaande aard zijn, maar soms ernstig.
- Milbemycine-oxim (Interceptor) - dit hartwormpreventieprincipe kan, wanneer het dagelijks wordt gebruikt, effectief zijn tegen gegeneraliseerde demodicose. De kosten kunnen echter een belemmerende factor zijn.
- Promeris / Advantage Multi - zijn gebruikt met gemengde resultaten voor demodicose. Raadpleeg uw dierenarts.
Honden met demodicose moeten worden gecontroleerd op andere parasieten (huid, oren, ingewanden) en dienovereenkomstig worden behandeld. Ze moeten een gezond en uitgebalanceerd dieet volgen en andere gezondheidsproblemen moeten worden aangepakt voor maximale effectiviteit van de demodicosebehandeling. Honden die voor demodicose worden behandeld, mogen geen corticosteroïden krijgen. Honden met gelijktijdige bacteriële huidinfecties hebben vaak orale of injecteerbare antibiotica nodig.
Demodicose is vaak een langdurig behandelprotocol van weken of maanden. Twee negatieve huidafkrabsels, met een tussenpoos van een maand, bevestigen een succesvolle behandeling.
Als u vermoedt dat uw huisdier ziek is, bel dan onmiddellijk uw dierenarts. Raadpleeg voor gezondheidsgerelateerde vragen altijd uw dierenarts, aangezien zij uw huisdier hebben onderzocht, de gezondheidsgeschiedenis van het huisdier kennen en de beste aanbevelingen voor uw huisdier kunnen doen.